„Je suis sous” - czyli jak to jest być pod wpływem...

Moje rzadkie wizyty na lektoracie bywają mimo wszystko dość owocne i w dodatku budzą we mnie potrzebę podzielenia się tymi owocami z czytelnikami niniejszego bloga. Pominę jednakże pospolite owoce z drzewa subjonctif oraz z drzewa conditionnel, a skupię się na owocach winnego krzewu oraz na skutkach spożywania mocniejszych trunków – czego oczywiście nie robiliśmy na zajęciach, ale o czym dowiedzieliśmy się tego i owego w teorii.

Punktem wyjścia do rozważań o tym, jak powiedzieć, że się jest pod wpływem alkoholu, stanowiła piosenka „Je suis sous” w wykonaniu Claude Nougaro. Wszystkich tych, którym nie wystarcza wyrażenie „être ivre” zachęcam do wsłuchania się w słowa oraz dogłębną analizę tekstu.

Zaczyna się naprawdę romantycznie, sceną jak z dramatu, a i dalej też będzie dramatycznie. Podmiot liryczny znajduje się bowiem pod balkonem swej ukochanej – i przy okazji pod wpływem, jednakże szumiący w głowie alkohol nie przeszkadza mu sięgnąć po kilka interesujących gierek słownych.

„Je suis sous, sous, sous

Sous ton balcon

Comme Roméo

Oh Oh Marie-Christine

Je reviens comme l´assassin

Sur les lieux de son crime

Mais notre amour n´est pas mort

Hein? dis-moi que non”

Co ważne, słowo „sous” wymawia się tak samo jak „soûl”, a être soûl = być pijanym.

Później pojawia się poważna deklaracja, oto podmiot liryczny oświadcza, że zmienił się nie do poznania i przede wszystkim nie pije już więcej.

„Depuis que l´on s´est quitté

Je te jure que j´ai bien changé

Tu ne me reconnaîtrais plus

Et d´abord je ne bois plus”

Ale czy aby na pewno?

„Je suis rond, rond, rond

Rongé d´remords

J´suis un salaud

Oh Oh Marie-Christine

Je t´en prie encore une fois

Montre-toi magnanime

Donne-moi une chance encore

Dis! recommençons

En moi il y a du bon aussi

Ne m´fais pas plus noir que j´suis!”

Jak się można spodziewać, être rond to mniej więcej tyle samo, co être soûl. Warto jednak zwrócić uwagę, że słowo „rond” brzmi tak samo, jak pierwsza sylaba w słowie „rongé”, zaś wyrażenie „être rongé de remords” oznacza bycie zżeranym przez wyrzuty sumienia. Podmiot liryczny sam z pokorą przyznaje, że niezły z niego łajdak (un salaud).

Być może więc nasz Romeo faktycznie się zmienił i nie ma powodu, by wyolbrzymiać jego niedoskonałości? On również o to prosi, śpiewając: ne me fais pas plus noir que je suis!

„J´suis bourré, bourré, bourré

De bonn´s intentions

J´ai trouvé du boulot

Oh Marie-Christine

C´est sérieux, j´ai balancé

Mon dictionnaire de rimes

Je n´écris plus de chansons

Non! J´travaille pour de bon”

Słowo „bourré” znaczy tyle, co przepełniony – w tym wypadku oczywiście dobrymi intencjami. Romeo wyrzucił swój słownik rymów i na poważnie wziął się do pracy. Szkoda tylko, że „je suis bourré” to również kolejna deklaracja co do bycia pijanym.

W każdym razie Marie-Christine powinna wiedzieć, że ci wszyscy kumple Romea, których nie lubiła, teraz muszą bawić się bez niego.

Zresztą, przyprowadził ich ze sobą, więc sama może ich o to zapytać...

„Mes copains que tu n´aimais pas

Maintenant ils rigolent sans moi

D´ailleurs je t´les ai amenés

Tu n´as qu´à leur demander”

I wszyscy razem śpiewają:

„On est sous, sous, sous

Sous ton balcon

Comme Roméo

Oh Oh Marie-Christine

Ne fais pas la sourde oreille

A ce cri unanime

Je t´en supplie, mon trésor

Réponds! Réponds!

Marie-Christine

Ne me laisse pas seul”

Więc nie udawaj, że nie słyszysz (Ne fais pas la sourde oreille) i ogólnie nie zostawiaj tego biedaka samego!

„Bon! Puisque c´est ça

J´vais me saoûler la gueule!”

Niestety, wybranka chyba pozostała nieczuła, bowiem „saoûler la gueule” to mniej więcej tyle, co upić się w trupa. Bardzo przy tym prawdopodobne, że następnego dnia pojawi się „la gueule de bois”, czyli po prostu kac. Zaś „la gueule” to potoczne słowo oznaczające gębę.